27 qershor – Një vend i fshehtë për të pafuqishmin

Përjetimi i hirit të ardhshëm shpesh varet nga fakti nëse do të gjejmë strehë te Perëndinë apo nëse do ta vëmë në dyshim kujdesin e Tij dhe të shkojmë të strukemi në streha të tjera.

Për ata që gjejnë strehë në Perëndinë, premtimet e hirit të ardhshëm janë të shumta dhe të pasura.

• Asnjë nga ata që gjejnë strehë te ai nuk do të dënohet. (Psalmi 34:22)
• Ai është mburoja e të gjithëve atyre që kanë shpresë tek ai. (2 i Samuelit 22:31)
• Lum ata që gjejnë strehë tek ai. (Psalmi 2:12)
• Zoti është i mirë, është një fortesë në ditën e fatkeqësisë; ai i njeh ata që kërkojnë strehë tek ai. (Nahumi 1:7)

Ne nuk fitojmë apo meritojmë ndonjë gjë duke gjetur strehë në Perëndinë. Strehimi për shkak se jemi të dobët dhe kemi nevojë për mbrojtje, nuk është një vepër e cila lartëson vetëmjaftueshmërinë tonë. Gjithçka që bën është të tregojë se ne e konsiderojmë veten si të pafuqishëm dhe vendin e fshehtë e konsiderojmë si një vend shpëtimi.

Në të gjitha ato premtime që sapo citova, kushti i bekimit të madh nga Perëndia është që ne të gjejmë strehë tek Ai. Ai kusht nuk është një vepër merite; është një kusht dëshpërimi dhe pranimi i dobësisë, i nevojës dhe i besimit tonë.

Dëshpërimi nuk kërkon me ngulm dhe as meriton; ai përgjërohet për mëshirë dhe kërkon hir.