13 korrik – Çfarë të motivon për të shërbyer?

Besimi ka një oreks të pangopur për të përjetuar sa më shumë nga hiri i Perëndisë që të jetë e mundur. Prandaj, besimi ecën me këmbëngulje drejt lumit ku hiri i Perëndisë rrjedh më lirshëm, domethënë, drejt lumit të dashurisë.

Çfarë force tjetër do të na nxjerrë jashtë dhomave tona të rehatisë për të duruar parehatitë dhe vuajtjet, që kërkon dashuria?

Çfarë do të na motivojë...

• të përshëndesim të panjohurit kur na vjen turp?
• të shkojmë te një armik dhe t’i përgjërohemi për pajtim kur ndihemi të indinjuar?
• të japim të dhjetën kur nuk e kemi provuar kurrë ta japim?
• të flasim me kolegët tanë për Krishtin kur jemi të ndrojtur?
• të ftojmë fqinjë të rinj në një studim Bible?
• të shkojmë në një kulturë të re me ungjillin?
• të krijojmë një shërbesë të re për alkoolistët?
• të kalojmë një mbrëmje duke transportuar njerëz me furgon?
• të investojmë një mëngjes duke u lutur për ripërtëritje?

Asnjë nga këto vepra të kushtueshme dashurie nuk ndodh vetë. Ato motivohen nga një oreks i ri–nga oreksi i besimit për përjetimin më të plotë të hirit të Perëndisë. Ne duam më tepër nga Perëndia. E duam këtë më tepër sesa rehatinë, e sigurinë tonë pa shqetësime dhe private.

Besimit i pëlqen të mbështetet në Perëndinë dhe ta shohë atë të bëjë mrekulli në ne. Prandaj, besimi na shtyn në rrymën ku fuqia e hirit të ardhshëm të Perëndisë rrjedh më lirshëm–në rrymën e dashurisë.

Mendoj se kjo është ajo që Pali donte të thoshte kur tha se duhet të mbjellim për Frymën (Galatasve 6:8). Me anë të besimit, duhet t’i vendosim farat e energjisë tonë në brazdat ku e dimë se Fryma është duke punuar për të dhënë fryt–në brazdat e dashurisë.