24 tetor – Krishti është si drita e diellit

Jezusi lidhet me Perëndinë ashtu si lidhet shkëlqimi me lavdinë, ose ashtu si rrezet e diellit lidhen me diellin.

Mbaj mend që çdo krahasim mes Perëndisë dhe gjërave natyrore është i papërsosur, dhe do të shtrembërohet nëse e sforcon. Sidoqoftë, konsidero këtë për shembull:

1. Nuk ka pasur kurrë një kohë kur dielli të ketë ekzistuar pa rrezet e shkëlqimit të tij. Ato nuk mund të ndahen. Shkëlqimi është i bashkëpërjetshëm me lavdinë. Krishti është i bashkëpërjetshëm me Perëndinë Atë.
   
2. Shkëlqimi është rrezatimi i lavdisë. Në thelb ai nuk është i ndryshëm nga lavdia. Krishti është Perëndia që paraqitet si i dallueshëm, por në thelb nuk është i ndryshëm nga Ati.
3. Prandaj, shkëlqimi është i lindur përjetësisht nga lavdia, nëse mund të themi kështu–ai nuk është krijuar ose bërë. Nëse nxjerr jashtë një makinë llogaritëse që punon me rrezet e diellit, numrat fillojnë të shfaqen në ekranin e saj. Mund të thuash që këto janë krijuar ose bërë nga dielli, por ato nuk janë ajo që dielli është. Por rrezet e diellit janë një zgjatim i diellit. Prandaj, Krishti është i lindur përjetësisht nga Ati, por nuk është bërë ose krijuar.
4. Ne e shohim diellin duke parë rrezet e tij. Prandaj, ne shohim Perëndinë Atë duke parë Jezusin. Rrezet e diellit arrijnë në tokë pothuajse tetë minuta pasi largohen nga dielli, dhe topi i rrumbullakët dhe i zjarrtë që shohim në qiell është pamja–përfaqësimi i saktë–i diellit; jo sepse është një pikturë e diellit, por sepse është dielli që ndriçon me shkëlqimin e tij.

Po ju paraqes, pra, këtë Person madhështor që të mund të besoni në Të, ta doni Atë dhe ta adhuroni. Ai është i gjallë dhe i ulur në të djathtën e Perëndisë, ku i është dhënë gjithë pushteti dhe autoriteti, dhe një ditë do të kthehet me lavdi të madhe. Ai e ka atë vend aq të lartësuar, sepse ai vetë është Perëndia Bir: “shkëlqimi i lavdisë së tij dhe vula e qenies së tij.”