21 gusht – Një Perëndi me gëzim të patundur

Perëndia është absolutisht sovran.

“Por Perëndia ynë është në qiejt dhe bën tërë atë që i pëlqen” (Psalmi 115:3).

Prandaj asgjë nuk e pengon Atë. Perëndia ngazëllon në të gjitha veprat e Tij kur i konsideron ato si ngjyrat e mozaikut madhështor të historisë shpenguese. Ai është një Perëndi me gëzim të patundur.

Në thelb, lumturia e Perëndisë është kënaqësia që Ai ka në veten e Tij. Para krijimit, Ai u ngazëllua në imazhin e lavdisë së Tij, në personin e Birit të Tij–Birit të Tij të dashur, në të cilin Ai ishte plotësisht i kënaqur (Mateu 3:17). Pastaj gëzimi i Perëndisë “u bë publik” në veprat e krijimit dhe shpengimit.

Këto vepra e kënaqin zemrën e Perëndisë, sepse ato reflektojnë lavdinë e Tij. Qiejt tregojnë lavdinë e Perëndisë (Psalmi 19:1). “Lavdia e ZOTIT të rrojë përjetë; le të gëzohet ZOTI me veprat e tij” (Psalmi 104:31). Gjithçka që Ai bën, e bën për ta ruajtur dhe për ta shfaqur atë lavdi, sepse në këtë ngazëllon shpirti i Tij.

Të gjitha veprat e Perëndisë arrijnë kulmin në lëvdimet e popullit të Tij të shpenguar. “Lëvdojeni për mrekullitë e tij, lëvdojeni sipas madhështisë së tij” (Psalmi 150:2). Kulmi i lumturisë së Perëndisë është kënaqësia që Ai ndien në jehonat e përsosmërisë së Tij në lavdërimet e shenjtorëve. “Ai nuk kënaqet në forcën e kalit dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut. ZOTI kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij” (Psalmi 147:10-11).

Por lavdërimi ynë nuk është vetëm kënaqësia e Perëndisë, si jehonë e përsosmërisë së Tij; por është edhe kulmi i gëzimit tonë. Lavdërimi është përjetimi i gëzimit kur soditim dhe shijojmë madhështinë e Perëndisë.

Prandaj kërkimi i Perëndisë për lavdërim prej nesh dhe kërkimi i kënaqësisë tonë në të janë një kërkim i vetëm. Ky është rezultati i madh i ungjillit të lavdisë së hirit të Perëndisë në Krishtin!