1 gusht – Dobësia jonë zbulon vlerën e Tij

Plani i Perëndisë për vuajtjen është që ajo të madhërojë fuqinë dhe vlerën e Krishtit. Ky është hir, sepse gëzimi më i madh për të krishterët është që të përjetojmë lartësimin e Krishtit në jetët tona.

Kur Zoti i tha Palit që “gjembi në mish” nuk do t’i hiqej, Ai e mbështeti besimin e tij duke i shpjeguar arsyen. Zoti i tha: “Hiri im të mjafton, sepse fuqia ime përsoset në dobësi” (2 e Korintasve 12:9). Perëndia caktoi që Pali të ishte i dobët, në mënyrë që Krishti të mund të shihej si i fortë, për llogari të Palit.

Nëse ndihemi dhe dukemi të vetëmjaftueshëm, lavdinë do ta marrim ne dhe jo Krishti. Prandaj, Krishti zgjedh gjërat e dobëta të botës “që asnjë mish të mos mburret para tij” (1 e Korintasve 1:29). Ndonjëherë Ai i bën të dobët ata njerëz, që duken të fortë, në mënyrë që fuqia hyjnore të jetë edhe më e dukshme.

Ne e dimë se Pali e përjetoi këtë si hir, sepse ngazëlloi në të: “Prandaj me kënaqësi të madhe, do të mburrem më tepër me dobësitë e mia, që fuqia e Krishtit të rrijë tek unë. Prandaj unë kënaqem në dobësi, në fyerje, në nevoja, në përndjekje, në ngushtica për shkak të Krishtit, sepse, kur jam i dobët, atëherë jam i fuqishëm” (2 e Korintasve 12:9-10).

Të jetosh me anë të besimit në hirin e Perëndisë do të thotë të jesh i kënaqur me gjithë sa Perëndia është për ne në Jezusin. Prandaj, besimi nuk heziton të shkojë drejt asaj që e zbulon dhe e madhëron atë që Perëndia është për ne në Jezusin. Ky është qëllimi i dobësisë dhe vuajtjes tonë