Dhjetor 2020
Gjoni 1:51
Pastaj i tha: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se tash e tutje ju do të shihni qiellin e hapur dhe engjëjt e Perëndisë duke u ngjitur dhe duke zbritur mbi Birin e njeriut.”
Pse në vargun 51 dhe në vende të tjera në Ungjill, Jezusi quhet Biri i njeriut? Kjo ka të bëjë shumë me Adventin.
Nuk është thjesht për faktin se Ai është njeri, por sepse figura e një ‘Biri njeriu’ te Danieli 7:13 është njëkohësisht njeri dhe shumë më tepër se njeri. Ky ishte titulli i preferuar që Jezusi përdori për veten e Tij: Bir i njeriut. Ky titull përdoret mbi tetëdhjetë herë në Ungjij dhe vetëm Jezusi e përdor për t’iu referuar vetes.
Titullin ‘Biri i njeriut’ e gjejmë te Danieli 7:13-14:
Danieli 7:13-14
Unë shikoja disa vegime nate,
dhe ja mbi retë e qiellit
po vinte dikush që i ngjante një Biri njeriu;
ai arriti deri te i Lashti i ditëve
dhe iu afrua atij,
Atij iu dha sundimi,
lavdia dhe mbretëria,
me qëllim që gjithë popujt,
kombet dhe gjuhët t’i shërbenin;
sundimi i tij është një sundim i përjetshëm
që nuk do të kalojë,
dhe mbretëria e tij është një
mbretëri që nuk do të shkatërrohet kurrë."
Kjo është gjuha e mbretërisë, lavdisë dhe sovranitetit (Gjoni 3:13; 5:27; 6:62). Ka një theks tjetër nga titujt Bir i Perëndisë dhe Mbret i Izraelit. Titulli ‘Biri i njeriut’ tingëllon si më i zakonshëm dhe më i përulur. Prandaj, kur Jezusi e përdori këtë titull, pretendimet e Tij për mbretërinë, lavdinë dhe sovranitetin nuk tingëllonin aq hapur. Vetëm ata që kishin veshë për të dëgjuar, e kapën kuptimin e lartësuar të termit Bir i njeriut, kur Jezusi e përdori këtë titull.
Prandaj, kësaj here nuk ishin udhëheqësit judenj ata që e përdorën titullin për ta çuar në kryq. Vetë Jezusi e përdori në atë mënyrë. Vargjet kyç janë te Gjoni 3:14-15: “Dhe ashtu si Moisiu e ngriti gjarprin në shkretëtirë, kështu duhet të ngrihet lart Biri i njeriut, që të gjithë që besojnë në të, të mos humbasin, por të kenë jetën e përjetshme.”
Prandaj, mund të themi se lavdia më e madhe që mund të shihte Natanaeli, apo ju dhe unë është lavdia e Birit të njeriut, Zotit të qiellit, sundimi i të Cilit është një sundim i përjetshëm, lavdia e Atij që u ngrit lart në kryq për të vdekur për mëkatarët.
Prandaj, kur gjatë këtij Adventi ta shihni Jezusin si Birin e Perëndisë, si Mbretin e Izraelit dhe si Birin e njeriut, sigurohuni që ta shihni Atë tek vdiq për t’ju dhënë jetën e përjetshme dhe si rrjedhim shiheni Jezusin si të lavdishëm.
Përktheu: www.fjaletejetes.com
Shkëputur nga libri i John Piper "Agimi i gëzimit të pashkatërrueshëm"