20 dhjetor – Prano pajtimin e Tij

Praktikisht si e pranojmë pajtimin dhe si ngazëllohemi në Perëndinë? Përgjigjja: Përmes Jezu Krishtit. Kjo do të thotë, të paktën pjesërisht, që portretin e Jezusit në Bibël, fjalët dhe veprat e Jezusit të portretizuara në Dhiatën e Re, t`i bëjmë përmbajtjen thelbësore të ngazëllimit tonë në Perëndinë. Ngazëllimi që si përmbajtje nuk ka vetë Krishtin, nuk e nderon Krishtin.

Te 2 e Korintasve 4:4-6, Pali e përshkruan kthimin në besim në dy mënyra. Në vargun 4, ai thotë se kthimi në besim është të parët e “lavdisë së Krishtit, që është shëmbëllimi i Perëndisë”. Dhe në vargun 6 ai thotë: “...njohurinë e lavdisë së Perëndisë, në fytyrën e Jezu Krishtit.” Në të dyja rastet, mund ta dalloni idenë kryesore. Kemi Krishtin, shëmbëlltyrën e Perëndisë dhe kemi Perëndinë, në fytyrën e Krishtit.

Praktikisht, për t’u ngazëlluar në Perëndinë, ngazëllohuni në atë që shihni dhe njihni prej Perëndisë në portretin e Jezu Krishtit. Kjo e arrin përjetimin e saj të plotë, kur dashuria e Perëndisë derdhet në zemrat tona përmes Frymës së Shenjtë (Romakëve 5:5).

Perëndia jo vetëm që bleu pajtimin tonë përmes vdekjes së Zotit tonë Jezu Krisht (Romakëve 5:10), jo vetëm që na aftësoi ta pranojmë këtë pajtim përmes Zotit tonë Jezu Krisht, por edhe tani ne mburremi në vetë Perëndinë përmes Zotit tonë Jezu Krisht.

Jezusi bleu shpengimin tonë. Ai na aftësoi ta pranonim pajtimin dhe ta hapnim këtë dhuratë. Vetë Jezusi shkëlqen përmes kësaj dhurate, dhuratës së papërshkrueshme, si Perëndia në mish dhe e trazon gjithë ngazëllimin tonë në Perëndinë.

Shiko drejt Jezusit, këtë Krishtlindje. Pranoje pajtimin që Ai bleu, mos e lër në raft, të pahapur. Gjithashtu, mos e hap dhe pastaj ta bësh si mjet për kënaqësitë e tua të tjera. Hape dhe kënaqu me dhuratën! Ngazëllohu në të! Bëje atë kënaqësinë tënde! Bëje atë thesarin tënd!